تاثیر یک دوره تمرین شش هفته ای سرعتی، استقامتی و ترکیبی بر تعادل بازیکنان 12 تا 16 سال تنیس روی میز با تاکید بر خستگی و موفقیت

چکیده تعادل یکی از فاکتورهای جسمانی است که در اکثر فعالیتهای ورزشی نقش بسزایی را ایفا می کند. هدف از انجام این تحقیق تاثیر یک دوره تمرین شش هفته ای سرعتی، استقامتی و ترکیبی بر تعادل ورزشکاران 12 تا 16 سال نیمه حرفه ای تنیس روی میز با تأکید بر خستگی و موفقیت می باشد. در این تحقیق 24 ورزشکار رشته تنیس روی میز با میانگین سنی 02/14 سال، قد 44/160 سانتیمتر و وزن 16/53 کیلو گرم شرکت کردند. از آزمودنی ها پیش آزمون تعادل پویای راه رفتن تاندم، ایستای لک لک و نیمه پویای ستاره sebt گرفته شد. سپس آزمودنی ها به چهار گروه تمرینی سرعتی، استقامتی، ترکیبی و کنترل تقسیم شدند. هر گروه طبق برنامه تمرینی در شش هفته و در مدت زمانی 45 - 60 دقیقه به تمرین پرداختند و از گروه کنترل نیز خواسته شد تا برنامه های تمرینی رایج رشته تنیس روی میز را در این مدت زمانی حفظ نمایند. یک روز بعد از انجام تمرین ها از آزمودنی ها پس آزمون تعادل ایستای لک لک، نیمه پویای sebt و پویای راه رفتن تاندم گرفته شد. از آزمون کولموگروف اسمیرنوف(ks) برای تعیین توزیع نرمال بودن اطلاعات، از روش آمار توصیفی برای توصیف داده ها و از روش آماری t همبسته برای بررسی تفاوت بین پیش آزمون و پس آزمون و از روش آماری آنوای آشیانه ای برای مقایسه میزان اثر تمرین های چهار گروه بر تعادل ایستا، نیمه پویا و پویای پای راست و چپ در سطح معنی داری 0.05p? استفاده شد. نتایج نشان داد که تمرین های استقامتی و ترکیبی در آزمون لک لک برای ارزیابی تعادل ایستا تغییرات معنا داری را ایجاد نموده است. اما تمرین سرعتی بر تعادل ایستا اثر گذار نبوده است، همچنین تمرین سرعتی در دو جهت باعث ایجاد تغییرات معنادار در تعادل نیمه پویای پای راست و در همه هشت جهت در تعادل نیمه پویای پای چپ شده است. تمرین استقامتی در پنج جهت باعث ایجاد تغییرات معنادار هم در تعادل نیمه پویای پای راست و چپ شده است. تمرین ترکیبی در آزمون sebt برای ارزیابی تعادل نیمه پویای پای راست باعث ایجاد تغییرات در سطح معنی داری در هشت جهت نگردید و در تعادل نیمه پویای پای چپ در دو جهت باعث ایجاد تغییرات معنادار گردید. تمرین های سرعتی و ترکیبی بر تعادل پویا اثر گذار نبودند اما تمرین استقامتی باعث افزایش تعادل پویا گردید. همچنین نتایج نشان داد که تمرین های گروه کنترل بر هر سه تعادل ایستا، نیمه پویا و پویا در سطح معنی داری تاثیری نداشته است. همچنین در میزان اثر تمرین های چهار گروه بر تعادل ایستا و پویا تفاوت معنادار مشاهده نشد اما بین میزان اثر تمرین های چهار گروه بر تعادل نیمه پویای پای راست و چپ تفاوت معنا دار مشاهده گردید. کلید واژه ها: تمرین، تمرین سرعتی، تمرین استقامتی، تمرین ترکیبی، تعادل، تنیس روی میز، خستگی، موفقیت